12 Mart 2009 Perşembe

Gün Batımı


Dün akşam işte böyle battı güneş. Bu kadar kırmızı değildi ama, en az bu kadar etkileyiciydi.
Dijital hilelerle hafif kızıllaşıverdi.
Can gece olayını, akşam olunca karanlık olduğunu, babanın eve geldiğini, herkesin evine gittiğini, daha sonra da bütün oyuncaklarının, televizyonun, annenin, babanın, büyükanne ve babaların, teyzenin, eniştenin, dayının, kısacası tanıdığı herkesin uykusunun geldiğini biliyor artık... Gece gözlerimizi kapatıyor uyuyoruz, sabah gözlerimizi açıp uyanıyoruz Can, değil mi oğlum?

Hiç yorum yok: