Anlatacak ne kadar çok şey varsa, yazmak için bilgisayarın başına geçecek o kadar az zaman var maalesef...
Kısaca, doğum ve takip eden 1 ayımız, önceden düşünüp korktuğumuz kadar zorlu geçmedi. Umuyoruz ki böyle devam eder.
Can'da doğal olarak, arada sırada kendini gösteren krizler oluyor. ama dediğim gibi, bunlara kriz bile demek yanlış aslında. Bana ekstra bir düşkünlük hali -ki bunu ortada kardeş falan yokken de zaten zaman zaman yaşıyorduk-, bazen çeşitli huysuzluklar, uyku düzeninde fazladan zorluklar gibi şeyler yaşıyoruz. Bunları normal ve sıradan olaylar gibi karşılayarak, yumuşakça geçiştirmeye çalışıyoruz elimizden geldiğince... Yavrucak bir de ikinci azılarını çıkarmakla uğraşıyor aylardır, ama henüz bir gelişme yok maalesef.
Alp, tahtaya vurarak yazıyorum, şimdilik sorunsuz bir bebek gibi görünüyor. Normal sınırlarda bir gaz problemi, normal bir uyku(suzluk) gidişatı. İştah da normal olunca bir anne başka ne ister?
Bu günlük bu kadar sevgili dostlar,
Au revoir diyerek bu post'u kapatıyorum.
Not: Alp babasına accayip benziyoooooo.........
