Donduran Nisan ayı nihayet sona erdi. Geçen perşembeye kadar kaloriferi yakmaya devam ettik, inanılır gibi değil. Bizim ev konumu nedeniyle zaten ekstra serin oluyor. Neyse ki cumartesi günü hava ısındı ve biz kendimizi sokaklara attık. Yukarıda Alp'i babasıyla saadet yaşarken, Can'ı da hayatında ilk kez -çok şükür- haşlanmış yumurta yerken görmektesiniz. Daha önceki haşlanmış yumurta denemelerimiz başarısızlıkla sonuçlanmıştı da, o yüzden çok mutlu oldum:-)
Alp birkac gündür yüzükoyundan sırtüstüne de dönmeye başladı. Çok hareketli bir bebek, yakında emeklemeye başlarsa hiç şaşırmam. Alt dişler artık iyice görünüyor beyaz beyaz. Üstler de yakında çıkacak; çok salyalandı yine. Ne bulursa, büyük bir hırsla ağzına götürmeye, ısırmaya, yemeye çalışıyor. Çığlıklar atıyor, sinirleniyor, çok komik... Dün ilk defa sebze çorbası denedik, pek başarılı olduğumuz söylenemez. Alp sadece meme emmek istiyor. Ek gıdalara alışma süreci, Can'ın aksine, biraz zorlu olacak gibi...
Can tam bir oyun çocuğu, bir lef ebesi, bir komedyen. Onda son zamanlarda Cenk'le hissettiğimiz bir gelişme, daha bir sosyalleşmiş olması. Kısa süre öncesine kadar parkta diğer çocukları uzaktan izlemekle yetinen Canişkomuz, artık onların arasına karışıyor, beraber oyun oynuyor ve bundan çok mutlu oluyor. Biz de çok mutlu oluyoruz tabii; sonbaharda onu okula postalamayı planlamış annesi-babası olarak:-) Şaka bir yana, Can'ı anaokuluna yazdırdık bile. Eylül'de başlayacak inşallah. Umuyorum ki alışma süreci çok zor olmaz ve ben de tez işlerime ağırlık verebilirim.
Adios amigos
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder