Hamileyim, doğum yaklaştı, doğdu, kırkı çıktı derken, Alp 3 aylık oldu.
Bilinçli gülüyor, oyuncaklarıyla, benimle konuşmaya çalışıyor, sesler çıkarmaya da başladı 3-4 gündür. Yakında agu diyecek, bekliyorum.
Çok güleç, çok pozitif bir bebek Alp.
Zaman o kadar hızlı geçiyor ki, sanki dün doğmuş gibi geliyor.
Ama bir yandan, çocuklardan önce bir hayatım yokmuş gibi de hissediyorum.
Sanki onlar hep vardılar, hep hayatımızdaydılar gibi...
İşte bu yanılsamalar, bu duygular içinde günler birbiri üzerine devriliyor; haftalar, aylar su gibi akıyor.
